ظن لفظیظن به مراد متکلم از راه اصول لفظی را ظن لفظی میگویند. ۱ - معنای ظن لفظیظن لفظی، ظنی است که از راه اصول لفظی به مراد متکلم برای اهل عرف ایجاد میگردد. ۱.۱ - تبیین معنای ظن لفظیبرای کشف مراد متکلم هنگام شک در آن، اسباب و راههایی وجود دارد که اهل لسان و عرف به آنها تکیه میکنند. این راهها یا علمی است و یا ظنی. یکی از راههای ظنی ای که دلیل خاص بر اعتبار آن اقامه شده، اصول لفظی است که عرف در محاورات خود برای کشف مراد متکلم، به آنها تمسک مینماید، مانند:اصالة الحقیقه و اصالة عدم القرینه، که به ظن حاصل از اجرای این اصول، ظن لفظی میگویند. ۲ - عدم صحت مطلق ظنتکیه بر مطلق ظن برای کشف مراد متکلم، در عرف و شرع مورد قبول نیست، بلکه آن چه در عرف پذیرفته شده و شرع نیز آن را امضا کرده، رجوع به ظنون خاص بوده که ظن حاصل از اجرای اصول لفظی، از آن جمله است. [۲]
محمدی، علی، شرح رسائل، ج۱، ص۲۲۲-۲۲۳.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظن لفظی». |